Stwierdziłam dzisiaj, że jestem zazdrosna o życie które toczy się bez mojego udziału. Gdy poprzednim razem byłam w Niemczech moi chłopacy pojechali na wycieczkę do Malborka. Cieszę się, że dobrze się bawili, ale zazdroszczę im także tego, pojechali sami, też chciałabym pojechać tym bardziej, że jeszcze nigdy nie byłam, a bardzo lubię zwiedzać zabytki z okresu Zakonu Krzyżackiego, pochodzę z miasta, w którym są szczątki zamku krzyżackiego (częściowo odbudowany) i od dzieciństwa jestem związana z historią regionu. Dzisiaj pojechali do ZOO też sami bo ja przecież w pracy. Z jednej strony się ucieszyłam, że miło spędzą czas a z drugiej jest mi przykro, bo jestem daleko i życie rodzinne ucieka mi przez palce. No ale cóż zrobić taki los, coś jestem zdołowana może dlatego, że moja podopieczna fizycznie ma się znacznie lepiej, ale psychika coś nie tak, strasznie mnie to stresuje i dołuje a przy moich skłonnościach depresyjnych to wcale nie jest dobre. No ale ratuję się jak mogę. No i przecież dzisiaj niedziela, a niedziele zawsze ciężko tu przechodzę.
Zazdrosna
Opublikowano
Rozterki 40 -latki czyli kryzys wieku średniego 
Przykro że tak musi być, a moze znajdziesz prace na miejscu ?
PolubieniePolubienie
No musze jeszcze trochę tak popracować
PolubieniePolubione przez 1 osoba
Trochę to ile?
PolubieniePolubienie
Jeszcze rok max dwa
PolubieniePolubione przez 1 osoba
I co później ?
PolubieniePolubienie
Dorotko, jeszcze będzie dobrze. Trzymam kciuki za znalezienie czegoś bliżej.
PolubieniePolubienie
Dziękuję Basiu już mi trochę przeszedł zły nastrój.
PolubieniePolubione przez 1 osoba
Wróci nieraz, odganiaj go jak natrętna muchę. Pozdrawiam Ciebie
PolubieniePolubienie
Pozdrawiam także, niestety takie dni wracają, ale walczę z nimi żeby mnie „mrok” nie pochłonął 🙂
PolubieniePolubione przez 1 osoba
Następnym razem Ty pojedź bez nich i będziecie kwita 🙂
PolubieniePolubienie